وسواس ارزشمندی بیانگر این است که شخص می خواهد هر انتخابی که می کند آن قدر ایده آل و ارزشمند باشد که کوچکترین نقصی در آن دیده نشود. وقتی ارزشمندی به وسواس مبدل می شود دیگر ارزشمندی نیست، بلکه بیماری است. این یک بیماری است که توسط خود شخص به منزله ی بیماری تلقی نمی شود، بلکه اسم اش را متفاوت بودن، ایده آل گرا بودن، و کمال گرایی می گذارد. ما هنگامی به یک معضل روان شناختی برچسبِ مثبت می زنیم، دیگر نه به عنوان معضل می پذیریم اش، و نه انگیزه ای برای رفع کردن اش داریم. وسواس ارزشمندی هم بیانگر این است که شخص تحت هر شرایطی می خواهد خودش را با انتخاب هایش ارزشمند جلوه دهد. ولی مسأله ی مهم این است که ارزشمندی در جلوه گری نیست. من هر چه نیز بر سر انتخاب هایم وسواس نشان دهم، نمی توانم نشان دهم ارزشمندم، بلکه دارم موانعی برای لذت بردن در زندگی ام ایجاد می کنم. وسواس ارزشمندی معمولاً باعث تردیدهای زیادی می شود، زیرا از یک سو من نیاز به چیزی دارم، و از سوی دیگر احساس می کنم این آن چیزی نیست که باید باشد، و نیازم را برطرف کند. از یک سو دوست دارم لذت ببرم، ولی از سوی دیگر احساس می کنم باید لذتی فراتر از این لذت وجود داشته باشد که ارزشمندتر و متعالی تر است.
ـ سعید می خواهد ازدواج کند، ولی همیشه بر سر این که چه کسی را انتخاب کند دچار تردید است، و این امر را چنین توجیه می کند که می خواهد انتخاب اصیل تری داشته باشد.
انتخاب اصیل به چه معناست؟ اصالت غالباً در انتخاب های ما نیست، بلکه در به کمال رساندن انتخاب های ماست. آنجا که که من اصالت را صرفاً در انتخاب هایم می جویم، دارم مسئولیت خودم را در به کمال رساندن انتخاب هایم کم رنگ می کنم. اصالت با مسئولیت پذیری تحقق پیدا می کند، و اگر من بیاموزم با انتخاب و تصمیم ام زندگی کنم، به نظر می رسد می توانم ادعا کنم دست به کارِ اصیلی زده ام. با این حال سعید دنبال اصالت نیست، او از اشتباه کردن می ترسد، و ترس اش آن قدر زیاد است که در همه ی تصمیم های خودش شک می کند. او ابتدا از کسی خوش اش می آید، و سپس در خوش آمدن هایش شک می کند، و به دنبال آن احساس می کند حال اش دارد بد می شود. سعید در آغاز از فرد مورد نظر خوش اش می آید، بعد تردید می کند آیا این همان کسی است که باید باشد، و به دنبال آن نتیجه می گیرد که این همان شخصی نیست که باید انتخاب اش کند. بنابراین سعید با تصمیم خودش مشکل دارد، به خودش اعتماد ندارد، به احساسات اش شک دارد، و تا حدود زیادی بی ثبات است. ولی سعید به هیچ کدام از این ها معترف نیست، بلکه مدعی است دنبال اصیل ترین انتخاب است.